şu dünyada insanların arasındaki bütün farklılıkları kaldırıp herkesi birbirine eşitleyen en etkili organizasyonlardan biridir, düğün konvoyları. insanlar arasındaki bütün mesafeler kalkıyor, herkes bir amaca kilitlenmiş şekilde; emosu, memosu, hipster'ı, hippisi, ağır abisi, entellektüeli, ıvırı, zıvırı vb... genci yaşlısı herkes bir arada. kültürlerin kaynaşması. daha doğrusu kültürlerin tek bir kültür çatısı altında eriyip bitmesi. hepimiz kardeşiz ''we're brothers'' diyip hümanizmi savunan arkadaşlar şu ananeyi bütün dünyaya yayabilse, tüm dünya işte o zaman ''kardeş'' olur.
öncelikle o müthiş eğlencenin ardından düğün salonu kısmı atlatılmış, salon çıkışında kızını evlendiren ana-baba dahi derdini unutup, arabalara yerleşme kaygısıyla yer kapma derdine düşmüş, herkes sonunda sağ salim kıçını bir araba koltuğuna yerleştirmiş. artık o curcuna araba atmosferinde düğün ahalisi tek bir noktaya odaklanıyor: bu gece bu iki arkadaşı çoşkulu bir şekilde halvete uğurlamak.. işte bu ahval ve şerait içinde kafalar camlardan çıkıyor, eller kollar dışarı salınıyor. herkeste bir çoşku, büyük bir kendini kaybetmişlik hali de cabası. daha biraz evvel salonda annesine ''off ne işim var benim ya burda?'' diyen hipsterımız, mürekkep yalamaktan ciğeleri solmuş, düğün ortamını banal bulan entellektüelimiz bile o çoşkuya kendini kaptırıyor. kaptırmayıp da ne yapacak? 5 kişilik arabaya 9-10 kişi doluşmuş, gel de yanındakine sarılma o arabada. mecbur sarılacan, samimiyet alıp yürüyecek. siktir et karizmayı. katıl o çoşkuya. var mı daha güzel bir an arkadaş? şahsen benim dünya barışını sağlamak için önerim budur; milletleri bir araya getirip anadolumuzun herhangi bir yerinde düğün konvoyuna dahil etmek. bütün krizlere çözüm olmazsa ben de bu işten anlamıyorum arkadaş..
0 yorum:
Yorum Gönder