zenginlik

zor iş, gerçekten bak, ya da bana öyle geliyor. neticede bu para da gökten yağmıyor ya bu zenginlerin başına. bir şekilde kazanıyorlar. yöntemi karıştırma, günahlarını alacak değilim. tabi zengin yaşantısı bana uzak olduğundan ordan burdan gördüğümle değerlendirecem belki ama üç aşağı beş yukarı böyledir. 

mesela; ali ağaoğlu. tiril tiril giyiniyor adam di mi? umut sarıkaya'da sık sık belirtiyor zati bunu. tiril tiril adam. sürekli şık, böyle resmi bi kıyafetler, en normal giydiği takım elbise. tabi bir de filmlerden gördüklerimiz var. büyük başın büyük derdi olur diyorlar ya, sürekli bi fitne fesat işlerle uğraş. işte biri senin kuyunu kazsın, sen ona karşılık ver, sürekli fitne fücur. insanın ruhu daralır, kalbi kararır böyle fesatlık düşüne düşüne. 

bi' de duvara yüzü dönüp konuşarak viski içmek var tabi. ya zaten düşmana bi kere sırt dönülür mü, baştan o kısım yanlış da, işin viski kısmı kötü. ben yapamam şahsen. şarhoşluğum kötü benim, içince sürekli öpülmek isteyen biriyim. sarhoş kafa, bunun önünü alamam sonra. 

sürekli toplantılar var sonra, git katıl, sonra konuşma yap kerli ferli bir sürü kalantorun önünde. topluluk önünde konuşmak zaten ayrı bir sıkıntı. sonra bu kalantorlarla sürekli ''evet efendim, sepet efendim''li konuş. sevmediğin, nefret ettiğin bi adama bile ''siktir git lan şurdan dalyarrağı'' diyemiyorsun. paranla rezillik gibi bi' şey. 

yanında sürekli binlerce lira taşıyorsun bi de. bu da ayrı bi telaş unsuru. ulan benim cebimde 100 lira olsa beni alıyo bi dert, bu kadar para başıma bela olur diye. yanımda binlerle dolaşsam kapkaça uğrayacam diye sağımı solumu kontrol etmekten yolda yürüyemem. gördüğün gibi yanımda taşıdığım paranın miktarından daha kaybediyorum ben. özeniyoruz falan ama ne bileyim, sanki zenginlik başa bela gibi. gerçi şimdi cebimde 20 lirayla böyle yazınca bi samimiyetsizlik gibi gelebilir dışardan ama harbiden öyle değil. kendi yağımda kadar kızarmak daha güzel geliyor bana. yağa benle beraber ekmek bandıran biri daha olsun yeter bana.